ده سال بعد، کارشناسان در زمینه طراحی و کدنویسی همچنان مورد تقاضا خواهند بود. اما وظایف واقعی روزانه آنها متفاوت به نظر می رسد زیرا حرکت بدون کد – روندی که افراد غیر کدنویس را قادر می سازد تا وب سایت ها و نرم افزارهای بصری بسازند – چشم انداز کار را تغییر می دهد.

طراحان، بازاریابان و دیگر متخصصان می‌توانند بدون نوشتن یک خط کد، اپلیکیشن‌ها، وب‌سایت‌ها و سایر ابزارهای دیجیتالی ساده‌تری بسازند. سپس توسعه دهندگان زمان بیشتری برای پروژه های پیچیده خواهند داشت.

اما اثرات بلندمدت این اختلال ممکن است حتی مهم‌تر باشد. ما احتمالاً شاهد ظهور نقش‌های جدیدی خواهیم بود – ترکیبی از کارهایی که زمانی دو شغل مجزا بودند – زیرا ابزارهایی که برای انجام وب‌سازی استفاده می‌کنیم کارآمدتر می‌شوند.

طراحی وب در مقابل توسعه وب: تفاوت چیست؟

طراحی وب ظاهر بصری یک وب سایت و عملکرد از دیدگاه کاربر است. طراحان وب اغلب در نرم افزارهای طراحی مانند Figma یا Adobe XD کار می کنند تا تجربیات کاربر جذاب بصری ایجاد کنند. سپس آن طرح ها را به توسعه دهندگان تحویل می دهند. برنامه های کاربردی وب و طراحی وب سایت شامل طراحان ux و طراحان بصری می شود که از مجموعه مهارت های خود برای ساخت وایرفریم ها، ماکت ها، سیستم های طراحی، پالت های رنگی، قالب ها و موارد دیگر برای کمک به توسعه دهندگان در ساخت محصول استفاده می کنند.

توسعه وب فرآیند کدگذاری یک وب سایت برای ایجاد طرح مورد نظر با استفاده از زبان های برنامه نویسی مانند CSS، HTML، JavaScript، Python، Ruby on Rails و غیره است. توسعه دهندگان بک اند وجود دارند که بر زیرساخت یک سایت یا برنامه وب (هاستینگ، امنیت و غیره) تمرکز می کنند، توسعه دهندگان فرانت اند وجود دارند که بر روی عملکرد سایت/برنامه تمرکز می کنند و توسعه دهندگان تمام پشته هستند که روی هر دو قسمت جلویی و پشتی کار کنید.

حرکت بدون کد چیست؟

جنبش بدون کد یک گرایش رو به رشد به سمت استفاده از ابزارهایی است که تیم‌هایی را که توانایی برنامه‌نویسی کمی یا بدون کد دارند را قادر می‌سازد کارهایی را که نیاز به کدنویسی دارند انجام دهند. ابزارهای بدون کد معمولا سازندگان بصری هستند. کاربران دارایی های دیجیتال را بدون دیدن هیچ کدی جمع آوری می کنند، اما این ابزارها کد را در پس زمینه تولید می کنند.

بدون کد برای کاربرانی که نمی توانند کد بنویسند اما می خواهند چیزهایی را به صورت آنلاین بسازند سود می برد. و ابزارهای بدون کد شکاف بین تقاضا برای برنامه ها یا وب سایت ها و دسترسی محدود به منابع مهندسی را کاهش می دهند.

برای مثال، جریان وب، طراحان را قادر می سازد تا وب سایت هایی را به صورت بصری، بدون مهارت برنامه نویسی بسازند. Webflow یک سایت حرفه ای با کدهای معنایی و تمیز تولید می کند، اما طراح می تواند سایت را در یک سیستم بصری بسازد.

جنبش بدون کد منحصر به طراحی وب نیست. به نوآوری در مجموعه ای از صنایع دامن می زند. کاربرانی که هیچ مهارت کدنویسی ندارند می توانند از Zapier برای اتصال چندین برنامه، Airtable برای ایجاد پایگاه داده، Ada برای ایجاد چت ربات هوش مصنوعی، Voximplant برای استقرار مراکز تماس ابری و موارد دیگر استفاده کنند. دامنه آنچه کاربران می توانند با استفاده از کشیدن و رها کردن، ابزارهای بدون کد بسازند، به سرعت در حال رشد است.

ابزارهای بدون کد جایگزینی برای تخصص انسانی نیستند

بدون کد به این معنی نیست که شما نیازی به کدنویس ندارید . ابزارهایی مانند Webflow یا Airtable برای توانمندسازی حرفه ای ها برای تمرکز بر روی چیزهای تخصصی تر و پیچیده تر است که به طور منحصر به فردی واجد شرایط رسیدگی هستند. برای مثال، مهندسان داده و کدنویس‌ها نمی‌خواهند روزها را صرف نوشتن ادغام‌های API کنند – آنها می‌خواهند روی پروژه‌های جالب‌تر و پرارزش‌تر کار کنند. فیلیپ سیفرت، معاون شرکت سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز Sapphire Ventures ، می‌گوید، با کارمندانی که روی پروژه‌هایی کار می‌کنند که به طور منحصر به فردی برای آن‌ها واجد شرایط هستند، «شرکت‌ها چابک‌تر هستند و می‌توانند سطوح جدیدی از بهره‌وری را باز کنند که در نهایت به آنها برتری نسبت به رقبای خود می‌دهد». .

با استفاده از کد بدون کد، طراحانی که زمانی فقط وظیفه ارائه تصویر یک رابط کاربری را بر عهده داشتند، اکنون می توانند مسئولیت توسعه front-end را خودشان بر عهده بگیرند.

مزایای ابزارهای بدون کد

راه حل های بدون کد طیف وسیعی از مزایای دیگر را نیز برای شرکت ها ارائه می دهند، از جمله:

راه‌اندازی سریع‌تر: تیم‌های بازاریابی، طراحی و دیگر تیم‌ها می‌توانند دارایی‌های مختلف را به‌طور مستقل بسازند و ابتکارات خود را سریع راه‌اندازی کنند. دیگر لازم نیست مهندسان برای ایجاد هر فرم، برنامه یا صفحه پویا کشیده شوند. الکسی آیلاروف، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل Voximplant، می‌گوید که «مواردی را دیده است که طراحان با توسعه‌دهندگان فرانت‌اند در برنامه‌های مختلفی کار می‌کنند که دارای اجزای بدون کد هستند، و در پایان کار، کل فرآیند را تسریع می‌کند. نتیجه نهایی را به تولید برساند.»

ابزارهای بهتر: بدون کد به تیم های عملکردی – بازاریابی، فروش، منابع انسانی، عملیات – قدرت می دهد تا ابزارهای خود را بسازند و نگهداری کنند. جاستین گیج، رئیس بخش رشد در Retool می‌گوید این تیم‌ها «عمیق‌ترین مشکلات خود را درک می‌کنند» . فعال کردن آن‌ها برای ساخت اپلیکیشن‌های خود به معنای ابزار بهتر، زمان‌بندی سریع‌تر و در نهایت یک شرکت کارآمدتر است.

کاهش هزینه: شرکت ها هر بار که پروژه ای را می توان بدون دخالت منابع مهندسی گران قیمت و استعدادهای فنی کمیاب تکمیل کرد، سرمایه های گرانبها را پس انداز می کند.

آزمایش آسان تر: تیم ها اکنون آزادی بیشتری برای آزمایش ایده های خود دارند که می توانند ابزارها، وب سایت ها و سایر دارایی های خود را بسازند و اصلاح کنند. و هنگامی که بینش های جدید کشف شد، تیم ها می توانند به سرعت عمل کنند و مزیت رقابتی به دست آورند و آخرین روندهای طراحی را امتحان کنند .

مالکیت بر دارایی: برایانت چو، یکی از بنیانگذاران و مدیر ارشد فناوری Webflow، می گوید: “شرکت هایی که از ابزارهای بدون کد استفاده می کنند، به جای اتکا به شرکای فنی و آژانس ها، دارایی هایی را که می سازند، خواهند داشت.” و داشتن دارایی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا آزمایش کنند و طرح‌های سفارشی و برجسته ارائه کنند.

طراح وب در مقابل توسعه دهنده وب: Webflow شکاف بین این دو را پر می کند

Webflow شکاف بین طراحی و برنامه نویسی را با کمک به طراحان برای یادگیری طبیعی مفاهیم کدنویسی، اختیاری کردن انتقال به توسعه دهندگان و ارائه کدهای با کیفیت بالا به توسعه دهندگان فرانت اند پر می کند. سپس تیم های خلاق از گردش کار و ارتباطات بهتر لذت می برند و در نهایت محصولات بهتری ایجاد می کنند.

طراحان مفاهیم کدنویسی را یاد می گیرند

Webflow طراحان را قادر می سازد تا به صورت بصری، روش مورد علاقه خود را ایجاد کنند. و برخی از طراحان، مانند David Hoang، مدیر طراحی Webflow، در واقع کد را با کار با ابزارهای بدون کد یاد گرفته اند. از منطق گرفته تا رویدادها و شرایط، Hoang مفاهیم برنامه نویسی جدیدی را آموخت. او می گوید: «از طریق اسمز، شما برنامه نویسی و کد را یاد می گیرید. اغلب اوقات ما با در نظر گرفتن گام به گام آموزش می دهیم، مانند چرخ دنده در چرخ دنده، اما آنچه مهم است دلیل این است که مردم می خواهند خلق کنند و بسازند.

اصلا نیازی به دست زدن نیست

طراحان وب باید مشخصات طراحی و عناصر بصری را در اختیار توسعه دهندگان قرار می دادند که سپس آن عناصر را به کد تبدیل می کردند. اما همانطور که Webflow طرح ها را به کد تبدیل می کند، طراح می تواند توسعه دهنده باشد. به هیچ وجه نیازی به انتقال وجود ندارد. یا توسعه دهندگان می توانند به سرعت خروجی کد را بررسی کنند. چنین ترتیباتی به طراحان این امکان را می دهد که کارهای بیشتری انجام دهند زیرا دیگر مجبور نیستند منتظر توسعه دهندگان باشند. و توسعه‌دهندگان با دانستن اینکه طراحان می‌توانند برخی از مسائل ساده‌تر را مدیریت کنند، وقت خود را پس می‌گیرند.

تبدیل طرح ها به کد با کیفیت بالا

Webflow به طرق مختلف به توسعه دهندگان سود می رساند. یکی، کد با کیفیت بالا تولید می کند. ادوارد فستوسکی، یک توسعه‌دهنده مستقل، می‌گوید: «بزرگ‌ترین مشکل سازندگان سایت، کدهایی است که تولید می‌کنند معمولاً زباله است. همانطور که اخیراً متوجه شده ام، این مورد در مورد Webflow صدق نمی کند. داشتن کد با کیفیت بالا به توسعه دهندگان فرانت اند این امکان را می دهد تا طرح بندی را بیشتر سفارشی کنند. آنها می توانند «کاربران قدرتمند Webflow» شوند. ما می‌توانیم توانایی‌های آن را به حد مطلق برسانیم.»

همچنین، Webflow به توسعه‌دهندگان جلویی رابط کاربری بصری، ابزارهای چیدمان مدرن مانند flexbox، سبک‌ها و کلاس‌های قابل استفاده مجدد، CMS قدرتمند و موارد دیگر را در اختیار توسعه‌دهندگان می‌گذارد. آنها همچنین می توانند تعاملات و انیمیشن های سفارشی بسازند.

طراح وب در مقابل توسعه دهنده وب: آنچه در آینده نهفته است

همانطور که ابزارهایی را که برای انجام کار استفاده می کنیم بهبود می بخشیم و اصلاح می کنیم، کار واقعی که انجام می دهیم نیز تغییر می کند. بنابراین طراحان وب و توسعه دهندگان وب مطمئناً 10 سال آینده کارهای بسیار متفاوتی را انجام خواهند داد. حتی مهارت های مورد نیاز یک طراح وب به سرعت در دهه گذشته تکامل یافته است: از تمرکز بیشتر بر عناصر بصری (تایپوگرافی، طرح های رنگی، طراحی گرافیک و غیره) تا تمرکز بیشتر عملکردی و کل نگر (قابلیت استفاده، معماری اطلاعات، تحقیق و غیره). ) که یک تجربه بزرگتر را با هم پیوند می دهد. و منطقی است که این عناوین شغلی ممکن است روزی به نسخه ترکیبی هر دو تبدیل شوند، با مهارت های همپوشانی.

در واقع، برخی از طراحان/توسعه دهندگان در حال حاضر از شغلی که هر دو را انجام می دهند لذت می برند. ساشا گریف ، خالق Sidebar.io ، بینش هایی را از تجربه خود به عنوان توسعه دهنده و طراح در قسمت 40 پادکست UI Breakfast به اشتراک می گذارد . آناستازیا کاس ، یکی دیگر از طراحان/توسعه‌دهنده‌های موفق، نیز در مقاله خود به نام هیبرید طراح و توسعه‌دهنده در سال 2019 اشاره کرد که «شغل‌های ترکیبی در حال افزایش هستند» .

وظایف مختلفی وجود دارد که می‌تواند توسط یک طراح یا یک توسعه‌دهنده با استفاده از ابزارهای بدون کد مانند Webflow انجام شود یا انجام شود:

• تعیین محدوده یک پروژه
• رفع اشکالات معمول به سرعت
• به روز رسانی محتوای ثابت
• پیوند دادن محتوای پویا سطح پایین به یکدیگر

و اگر در نهایت، مشاغل طراحان و توسعه‌دهندگان به هم نزدیک شوند و ما در نهایت با نقش ترکیبی «سازندگان» مواجه شویم، چه؟ سپس رشته های دیگر را می توان در خط مقدم پروژه ها قرار داد. به عنوان مثال، یک برنامه روانپزشکی از راه دور می تواند یک روانپزشک مسئول ساخت داشته باشد و سازندگان از این طرح حمایت کنند. یا یک اقتصاددان می تواند توسعه یک محصول وام دهی را با کمک سازندگان رهبری کند.

همانطور که تکنولوژی بدون کد تکامل می یابد، بسیاری از حرفه ها نیز پیشرفت خواهند کرد. کاربران غیر فنی قادر خواهند بود کارهایی را که قبلاً به متخصصین نیاز داشتند، سلف سرویس دهند. ایجاد تجربیات دیجیتال آسان تر خواهد شد، به همین دلیل است که کنجکاوی و سازگاری همچنان یک مهارت متمایز در میان متخصصان در همه زمینه ها خواهد بود. و در چنین محیطی، طراحان نیز باید تکامل یابند.

با جنبش بدون کد همراه باشید

No-code به متخصصان مختلف غیر فنی این امکان را می‌دهد تا بدون نوشتن یک خط کد، وب‌سایت‌ها، برنامه‌ها، پایگاه‌های داده و موارد دیگر را ایجاد کنند. این روند به نفع طراحان وب نیز هست. آنها می توانند وب سایت های پیچیده ای را به تنهایی ایجاد کنند و دیگر مجبور نیستند برای ساخت هر دارایی به توسعه دهندگان وابسته باشند. و در حالی که طراحان ممکن است در حال نوشتن کد نباشند، آنها به صورت بصری کد می کنند. این دو نقش در حال همگرایی هستند. در نهایت، همه از این سود می برند که چیزها سریعتر ارسال شوند و شکاف بین طراحان وب و توسعه دهندگان وب کمتر شود.